تو چراغ آفتابی، گل آفتابگردان
نکند
به ما نتابی، گل آفتابگردان
گل
آفتاب ما را، لب کوه سر بریدند
نکند
هنوز خوابی، گل آفتابگردان؟
نه
گلی فقط که نوری، نه که نور بوی باران
تو
صدای پای آبی، گل آفتابگردان
نه
گلی نه آفتابی، من و این هوای ابری
نکند
به ما نتابی، گل آفتابگردان؟
تو
بتاب و گل بیفشان، «سر آن ندارد امشب
که
بر آید آفتابی»، گل آفتابگردان...
امروز درست سه هفته است که به شغل قدیم بازگشته ام...
مثل همیشه کار و کسب در بازار روش خودش را داردکه البته ما سعی می کنیم بازاری نباشیم!
قرار نیست از اوضاع بازار برایتان بگویم فقط در این حد بدانید که راکد است!
چیزی که در این روزها دغدغه ذهنیم شده است آن است که آیا همه چیز به عدالت تقسیم شده است؟مردم چقدر به یکدیگر خیانت می کنند؟میگویم آیا هنوز هم دختران و پسران پاک پیدا می شوند؟
اینها سوالاتی است که بسیار برایم مهم است!
هنوز به خاطر دارم صحنه ای را که همین چند روز پیش دیدم:
پسر بچه ای در طبقه سوم، با لباسی ژنده و کف هایی کوچک و وصله خورده!
می گفتند از صبح در بازار است و دارد به پدرش در جمع آوری کارتن های خالی کمک می کند!
می ایستم و کمی با نگاهی مهربانانه نگاهش می کنم ولی او انگار من را نمی بیند، آنقدر که سرگرم کار است.
قلبم بسیار متاثر می شود! هم سن و سالان او را مادرانشان بهترین لباس ها را بر تن می کنند و با خود برای گردش به این سو و آن سو می برند، او شاید الان باید در پیش دبستانی باشد و با هم سن و سالانش بازی کند و امروز...
پسرک قصه ی امروز من تو مردی را به من نشان می دهی!برای آنکه پدرت دست تنها نباشد چه ها که نمی کنی!
تو با آن جثه نحیف و دست های کوچکت کوهی از درس های زندگی را بریا ما به ارمغان داری.
موظب خودت باش.
